"To jest wojna!". Strajk Kobiet od dwóch miesięcy protestuje przeciwko wyrokowi TK w sprawie aborcji

23 października ponad 10 tys. ludzi zablokowało centrum Krakowa w geście sprzeciwu przeciwko wyrokowi Trybunału Konstytucyjnego w sprawie aborcji. "To jest wojna!"- wykrzykiwał tłum na Rynku. "Mamy dość!", "Jarek, wypier.!" - przekrzykiwali się pod Sukiennicami ludzie. Ludzi przybywało, wiele osób stało poza granicami Rynku, przy ul. Szewskiej.

Daria z ugrupowania Antyfaszystowski Kraków tłumaczyła: - Jestem tu, bo wiem, że możemy mieć o wiele więcej niż minimum (.) Władza zagląda nam do łóżek i do majtek, nie istnieje już podział na prywatne i polityczne (.). Jesteśmy podzieleni na mężczyzn i kobiety, na podmiot i przedmiot. Jeśli chodzi o podejmowanie decyzji, decydowanie o własnym ciele, to kobieta podmiotem nie jest.

Ósmego dnia protestów (30 października) na Rynku Głównym w Krakowie pojawiło się kilka tysięcy ludzi. Wielu oprócz czerwonych błyskawic przyniosło tęczowe flagi na znak solidarności z osobami LGBT, które przez ostatnie kilkanaście miesięcy padały ofiarami mowy nienawiści nakręcanej przez rząd.

Tysiące ludzi przeszło pod teatr Bagatela, a potem ul. Podwale na ul. Józefa Piłsudskiego. "Rząd obalą Polki!" - wykrzykiwano pod Collegium Novum. I dalej: "Chcę mieć wybór!", "Myślę, czuję, decyduję". (23 października)

Cichym protestem pod krakowską kurią zakończył się 12. Dzień Strajku w Krakowie (2 listopada). Na ul. Franciszkańskiej zapalono znicze, by upamiętnić ofiary księży pedofilów i młodych ludzi z grupy LGBT, którzy popełnili samobójstwo.

Protest nieprzypadkowo zorganizowano w Dzień Zaduszny pod budynkiem kurii. Uczczono w ten sposób pamięć nastolatków LGBT, którzy po nagonce płynącej m.in. ze strony Kościoła katolickiego odebrali sobie życie. Znicze zapalono też w intencji ofiar księży pedofilów. Wielu uczestników manifestacji przyniosło transparenty z hasłami, w których nie przebiera się w słowach: "Coście sku...ny uczynili z tą krainą", "Bardzo się zdenerwowałam", "Przestańcie, kończą mi się kartony", "TVPiS pierze mózgi".

Protest na Rynku 24 października zgromadził kilka tysięcy osób, przede wszystkim kobiet.  - Jesteśmy sfrustrowane, nie chcemy być inkubatorami, chcemy mieć wybór - mówiła jedna ze strajkujących.

Wśród okrzyków "Mamy dość", "Moja macica, moja sprawa", pojawiały się też okrzyki niecenzuralne pod adresem Prawa i Sprawiedliwości. - Grzeczne już byłyśmy. Teraz czas na radykalne działania. Naprawdę chcemy być fair wobec rządu, który nie jest fair wobec nas - krzyczała jedna z demonstrujących.

28 października. Na placu przed Muzeum Narodowym z głośników rozległa się muzyka i ruszyła kilkutysięczna techno-dyskoteka strajkujących. W pewnym momencie organizatorzy poprosili ze sceny, aby uczestnicy dyskoteki wyłączyli internet w telefonach. Sieć była tak przeciążona, że nie byli w stanie prowadzić streamingu ze strajku dla tych, którzy tego dnia musieli zostać w domach i nie mogli wziąć udziału w dyskotece. - Wkurw jest mega ważny, ale czasem trzeba go też wytańczyć - ze schodów muzeum mówiła do protestujących Magda Dropek, działaczka Lewicy.

- Jędraszewski, jesteś zerem! Jan Paweł II ma krew na rękach - skandowali demonstranci pod oknem papieskim w Krakowie. Kilkanaście tysięcy osób protestowało w niedzielę 25 października pod kurią przy ul. Franciszkańskiej 3 przeciwko zaostrzeniu prawa aborcyjnego. Na transparentach można było przeczytać: "To jest wojna", "Moja macica - mój wybór", "Módlmy się o wolną wolę, "Jarku, zajmij się swoimi kotami", "Trybunał koncentracyjny", "Jesteśmy wnuczkami czarownic, których nie spaliliście", "Zdejmij koloratkę, przeproś matkę", "Słyszysz kuria? Jest w nas furia".

Nieprzejezdny most Dębnicki, zakorkowane Bronowice, Ruczaj, Prokocim i centrum miasta. Strajk Kobiet o godz. 16 wyruszył na ulice - pisaliśmy 26 października. - To największa blokada w historii Krakowa - było słychać z megafonu pod Jubilatem. Przed godz. 18 tysiące ludzi ruszyło pod kurię i siedzibę PiS. "Rewolucja jest kobietą" i "Je*ać PiS" - skandowali. Tłum rozlał się po całej jezdni. "Szach mat patriarchat" - krzyczeli.

Masowymi wylegitymowaniami skończył się 28 listopada protest Strajku Kobiet. Tłumy przeszły w pochodzie z Podgórza do centrum Krakowa, by wykrzyczeć, jak przeszło 100 lat temu Zofia Nałkowska: "Chcemy całego życia". - Nasze prababki nie dostały praw wyborczych w prezencie. Walczyły o nie latami z ogromną determinacją. One nie dały się zastraszyć ponad 100 lat temu i teraz my także nie damy się zastraszyć. Nie ugniemy się ani przed pseudo-TK, ani przed rządem, ani przed policją realizującą rządowe nakazy - przemawiała Lana Dadu. Na czele pochodu kilkanaście osób niosło wielki baner z hasłem: "Głos to za mało".

Podkoszulki, rajstopy, majtki, swetry, bluzy, biustonosze. Z samego rana w poniedziałek 26 października dziesiątki czarnych ubrań zawisły wzdłuż nowohuckiej alei Róż. Część z zaznaczoną czerwoną błyskawicą i hasłami: "Mamy dość", inne całkiem zwyczajne, noszone nie tylko na "czarne protesty". "Czarne pranie" wywiesiły wcześniej krakowianki również przy moście Dębnickim i w parku Krakowskim.

9 listopada w kilku miejscach Krakowa osoby uczestniczące w proteście Strajku Kobiet blokowały ruch, wolno przechodząc przez przejścia dla pieszych. Zablokowane zostało m.in. przejście pod Teatrem Bagatela, gdzie przez moment doszło do szarpaniny zdenerwowanego mężczyzny z uczestniczką protestu, blokującą przejazd samochodom. Policja spisała uczestników zajścia.

Kilkunastu protestujących miało ze sobą symbole błyskawicy, tęczowe flagi, a także hasła przeciwko ostatniemu wyrokowi Trybunału Konstytucyjnego, zaostrzającemu prawo antyaborcyjne w Polsce. Co kilka minut protestujący przepuszczali tramwaje.

Mimo deszczowej pogody na Rynku zgromadziły się tysiące ludzi. "Dzisiaj pada deszcz, jutro pada rząd", "Módlcie się, żeby nam się nie zsynchronizował okres", "Państwu dziękuję, sama decyduję" - czytamy na transparentach (30 października).

Wieczorem 19 listopada przed komisariatem na ul. Szerokiej w Krakowie zebrało się tysiąc osób. Protestujący mieli ze sobą transparent: "Nigdy nie będziesz szła sama. Solidarni z Warszawą", na policyjnym gmachu wyświetlono symbol Strajku Kobiet. Skandowano: - Kraków! Warszawa! Nasza wspólna sprawa!

Protest w Krakowie to odpowiedź na wydarzenia z Warszawy. Protest przeciwko wyrokowi Trybunału Konstytucyjnego w sprawie aborcji odbywał się w kilku punktach stolicy. Na placu Powstańców Warszawy pojawili się funkcjonariusze ubrani po cywilnemu. W sieci pojawiły się nagrania, na których widać, że policyjni "tajniacy" biją protestujących teleskopowymi pałkami.

28 października protest zorganizowały krakowskie studentki i studenci. "Nie idziemy na zajęcia, idziemy na spacer" - ogłosili na Fb. Uczestnicy protestu trzymali transparenty, np. "Oddajcie 2 mld na onkologię", "O dwóch co ukradli kobietom prawa". "My studentki UJ boimy się o swoje życie w Polsce". "Duda myślisz że in vitro to pizzeria". Jestem pierwszy raz na proteście, ale tu już chodzi o prawa człowieka. Teraz odbierają kobietom, za chwilę innym - mówił Adrian, student UJ.

"Trzeba było nas nie wkur...ać" - krzyczała 2 listopada ponad setka krakowian, która zablokowała ruch w Podgórzu. Potem gęstniejący tłum ruszył pod siedzibę TVP. - Dość propagandy TVP. Dostajecie 2 miliardy złotych rocznie. I nawet nie umiecie nas policzyć? - wykrzyczał do megafonu Piotr Środa, nawiązując do materiałów TVP o Strajkach Kobiet, kiedy to prezenterzy twierdzili, ze w dużych miastach, np. w Warszawie, wychodziły nie dziesiątki i setki tysięcy ludzi, a jedynie "około 100 osób".

21 października, dzień przed wydaniem wyroku przez Trybunał Konstytucyjny Julii Przyłębskiej, blisko setka osób uczestniczyła w proteście kolejkowym na Rynku Głównym w Krakowie przeciwko zakazowi przerywania ciąży w sytuacji ciężkiego i nieodwracalnego uszkodzenia płodu. - Już jutro Trybunał Konstytucyjny będzie decydować o naszym ciele. Nie zgadzamy się na to, by mężczyźni decydowali o naszych wyborach. Nie zgadzamy się na całkowity zakaz przerywania ciąży. Ten pseudotrybunał nie ma prawa procedować czegokolwiek, a już zwłaszcza nie ma prawa mówić nam, kobietom, co mamy zrobić z ciążą, która zagraża i nam, i płodowi - mówiła jedna ze współorganizatorek demonstracji.

10 listopada kilkaset osób wzięło udział w demonstracji pod krakowską kurią na ul. Franciszkańskiej. - Hipokryci, gdzie jesteście? Gdzie są te wasze instytucje, które miały chronić dzieci? - krzyczeli. Potem Strajk Kobiet ruszył na ul. Kanoniczą, gdzie mieszka kard. Stanisław Dziwisz. Bezpośrednim impulsem do manifestacji był film dokumentalny "Don Stanislao. Druga twarz kardynała Dziwisza" wyemitowany przez TVN 24.

- To nie są policjanci, to są przebierańcy - tak o funkcjonariuszach, którzy rozbijali manifestacje w Warszawie, mówiła jedna z demonstrujących kobiet.

Tłum pod komisariatem na Szerokiej odpowiedział okrzykami: - Hańba, hańba!

Jedna z organizatorek protestu ogłosiła przez megafon, że policja spisuje uczestników pod synagogą. Tłum odpowiedział buczeniem i hasłami: - Zdejmij mundur, przeproś matkę! Faszyści, policja to jedna koalicja! Kogo bronicie, hej k...y ,kogo bronicie! (19 listopada).

Mimo blokad i interwencji policji, uczestnikom Strajku Kobiet udało się przemaszerować spod Wawelu na Rynek Główny. - Marsz udał się, mimo nadgorliwości policji - komentowała Katarzyna, jedna z inicjatorek marszu. - Nikt nie został zatrzymany, ale policja wylegitymowała bardzo wiele osób, tłumacząc to częściowym lockdownem. Zarekwirowała nam również sprzęt nagłaśniający i bębny. W mojej opinii te działania tylko podgrzały atmosferę (7 listopada).

13 grudnia policja kilkakrotnie próbowała zatrzymać marsz w ramach Strajku Kobiet w Krakowie. Na ulicy Dominikańskiej z radiowozów wybiegło kilkudziesięciu policjantów, którzy siłą blokowali manifestujących. Tym jednak udało się dotrzeć aż pod komisariat na ul. Lubicz.

28 listopada - strajk w 102. rocznicę wywalczenia praw wyborczych przez kobiety.

Główne wejście do Collegium Novum UJ, docelowe miejsce demonstracji, która wyruszyła z Rynku Podgórskiego, zostało obstawione przez kilku funkcjonariuszy w hełmach, uzbrojonych m.in. w gaz pieprzowy. - Nas tutaj kiedyś także nie chciano wpuścić! - Lana Dadu nawiązywała do walki kobiet o prawo do studiowania i edukacji.  - Tak naprawdę walczymy o to, żeby być. Mamy prawo tutaj zostać, mamy prawo samodecydować, mamy prawo być w Europie i cieszyć się z tych przywilejów. Mamy prawo stanąć na schodach! - krzyczała do zgromadzonych.

- Rząd złamał umowę społeczną, więc mamy prawo manifestować i będziemy to robić, dopóki nie poda się do dymisji. Zapewniam też, że jeśli nacisk policji i służb sanitarnych na biorących udział w marszach będzie się nasilał, nie zostawimy nikogo bez pomocy, niezależnie od tego, czy mieszka w dużym mieście czy w mniejszej miejscowości - zapewniała 7 listopada Katarzyna, jedna z organizatorek Strajku Kobiet w Krakowie.

28 października - blokada Krakowa i techno-protest pod Muzeum Narodowym.

Co kilka minut gest poparcia dla strajkujących wysyłali klaksonami kierowcy, którzy zorganizowali "Blokadę w ruchu". Największy entuzjazm wzbudzali kierowcy ciężarówek i autobusów, których klaksony były najgłośniejsze. Około godz. 17.20 pod Muzeum Narodowe przejechało kilkuset rowerzystów, popierających Strajk Kobiet. Dzwonili dzwonkami.

- Mówienie, że to my wyprowadzamy młodych na ulicę, to fałsz. Do tego doprowadziło poczucie buntu, lekceważenia. To młodzież, która wspierała nas podczas strajku nauczycieli. Chcielibyśmy dorzucić postulat, by szkoła została odpolityczniona, by w szkole nie było żadnej polityki - mówiła nauczycielka do zgromadzonych na Rynku Głównym w Krakowie 30 października.

7 listopada, Strajk Kobiet. Policjanci przez megafon ostrzegają: - Komunikat policji. Mamy stan epidemii. Obowiązuje zakaz zgromadzeń powyżej 5 osób. Za nieprzestrzeganie zaleceń będą zastosowane środki przymusu bezpośredniego. Za wywołane przez nie straty policja nie odpowiada.

Kobiety nie jesteście same i nigdy nie będziecie - hasło wykrzyczane przez Macieja Kamińskiego z Federacji Młodych Socjaldemokratów tłum zgromadzony na Rynku Głównym powitał oklaskami (24 października).

Kilka tysięcy osób wspólnie wykrzyczało numer telefonu, pod który mogą telefonować mieszkańcy całej Małopolski w celu otrzymania pomocy prawnej dla osób zatrzymanych przez policję czy wzywanych na przesłuchania lub ukaranych mandatem.

Tłum spontanicznie zaśpiewał hymn, zmieniając jego pierwsze słowa na "Jeszcze Polka nie zginęła". Wielu wykonywało gest wiktorii na znak solidarności. Jak przekazała przez megafon Lana Dadu, jeden z policjantów miał wówczas rzucić: "To jakaś kpina". Tłum odpowiedział okrzykami: "Hańba" i "Powiedz córce, gdzie dziś byłeś". Protest zakończył się wspólnym skandowaniem solidarnościowych haseł: "Kiedy państwo mnie nie chroni, swojej siostry będę bronić", "Nigdy nie będziesz szła sama" oraz "Każda inna, wszystkie równe".

28 listopada - strajk w 102. rocznicę wywalczenia praw wyborczych przez kobiety.

2 listopada po południu kilkadziesiąt osób usiadło na ul. Kalwaryjskiej, na skrzyżowaniu z ulicą Smolki. - Ta lokalizacja nie jest przypadkowa. TVP łże - mówiły organizatorki Strajku Kobiet. Niespełna kilometr dalej, przy ul. Krzemionki, swoją siedzibę ma bowiem krakowski oddział Telewizji Polskiej.

Protestujący usiedli na środku jezdni, całkowicie paraliżując ruch na ul. Kalwaryjskiej. "Trzeba było nas nie wkur...ać", "Każdy inny, wszyscy równi", "Solidarność naszą bronią", "Kościół, wara od szpitala", "Rząd na bruk, bruk na rząd", "Mamy dość", "TVP do dymisji". Wielu przyniosło ze sobą transparenty: "Jarek, motyla noga, przestań mi macicę prześladować", "Dość kaczyzmu", "Macie krew na rękach", "Polska to my" - krzyczeli.

7 listopada, policja zatrzymuje uczestników Strajku Kobiet.

Spod Wawelu uczestnicy protestu ruszyli w stronę Wisły. Pochód szybko jednak został zatrzymany przez policjantów i zawrócił w ulicę Grodzką. Po blokadach policyjnych na placu Wszystkich Świętych strajkujący dotarli na Rynek i zebrali się przy Wieży Ratuszowej. Z okien kamienic wokół Rynku dobiegały głosy wsparcia.

Podczas manifestacji na Rynku 30 października jedna z mówczyń zwróciła się do Kingi Dudy: - Dużo bardziej od tego, co powiedziałaś, interesuje nas, czego nie dodałaś. Gdybyś zaszła w ciąże, a twój płód byłby ciężko chory, nie musiałabyś prosić obcych ludzi na Twitterze o SMS-y o treści "pomagam". To nie zdjęcie twojego dziecka oglądalibyśmy na puszkach w supermarketach. To nie ty musisz żebrać o kilka stów zasiłku. Najgłośniejszy mikrofon mają ludzie, którzy na Słowację mogą latać prywatnymi odrzutowcami.