W części pierwszej koncentrujemy się na słowackiej stronie. Słowacy mają więcej Tatr, sieć szlaków jest dłuższa. Jednak w najbardziej popularnych rejonach (Tatrzańska Łomnica, Smokowiec, Szczyrbskie Jezioro) turystów jest niewielu mniej niż na Kasprowym Wierchu czy na drodze do Morskiego Oka. Mniej wprawnych turystów mogą przerazić moje propozycje wielokilometrowych przejść. Warto jednak zwrócić uwagę, że niektóre z proponowanych dróg są równie wygodne jak ta do Morskiego Oka (można więc iść nawet z wózkiem dziecięcym). Można też przejść fragment i wrócić tą samą drogą. Wystarczy wybrać mniej popularny szlak, by w samotności cieszyć się pięknem Tatr.
Dwa szlaki. Wspólny punkt wyjścia (Łysa Polana), przez część wiodą wzdłuż jednego potoku - Białki, choć po dwóch jego stronach. Oba prowadzą w głąb Tatr Wysokich. Na tym podobieństwa się kończą. Jednym, czerwonym podążają dzikie tłumy do Morskiego Oka. Drugi, niebieski jest zdecydowanie rzadziej uczęszczany. Dolinę Białej Wody polecam tym, którzy chcą znaleźć się w sercu Tatr i kontemplować je w ciszy i spokoju. Do Polany Biała Woda można dojechać rowerem (ok. 3 km), przez kolejnych kilka prowadzi dobrze utrzymana bita droga. Mniej wprawnym turystom polecam dojść do końca drogi w dolinie do Polany pod Wysoką (9,5 km, nieco ponad 300 metrów przewyższenia). To porównywalna trasa z dojściem do Morskiego Oka. W górnej części doliny widywałem rodziców z wózkami, ale wymaga to jednak dobrego sprzętu (duże koła) i sił.
Nieco sprawniejsi turyści bez trudu powinni wspiąć się z Doliny Białej Wody do Doliny Kaczej. To tylko trochę dłuższa trasa niż do Morskiego Oka (od Łysej Polany ok. 11 km, przewyższenie ponad 500 metrów). Niezaprzeczalnie widok z Morskiego Oka jest imponujący. Choć w Dolinie Kaczej brakuje podobnej przestrzeni, ale wyrastające wokół nas ściany robią imponujące wrażenie. Potęguje je cisza i brak turystów. Ambitniejsi i dobrze przygotowani turyści mogą wyjść wyżej na jedną z dwóch przełęczy: Polski Grzebień (5,5 godziny) lub na Rohatkę (6 godz., uwaga pod przełęczą zamontowane są łańcuchy i klamry).
Jedna z największych dolin w Tatrach. Szlak wiedzie na najwyżej położoną tatrzańską przełęcz dostępną dla wszystkich turystów - Lodową. Przejście całej trasy jest wymagające, ale mniej wprawni turyści mogą zakończyć wycieczkę w środkowej części i podziwiać imponującą skalną ścianę - Jaworowy Mur (z Jaworzyny Tatrzańskiej ok. 7 km, 2,5 godz.). Wejście na Lodową Przełęcz dla dobrze przygotowanych turystów (prawie 6 godzin, ponad 1300 metrów przewyższenia). Turystom z wózkami polecam dojście do Gałajdowej Polany (od Jaworzyny 2 km, 40 minut).
W dolinie rozegrały się dwie znane tragedie tatrzańskie. Na początku XX wieku podczas wielodniowej akcji ratunkowej zginął Klimek Bachleda. W połowie lat 20. w tajemniczych okolicznościach zginęła trójka turystów - Kazimierz Kasznica z synem oraz wspinacz Ryszard Wasserberger. Przeżyła tylko żona Kasznicy.
Jedyny znakowany szlak, który przecina grzbiet Tatr Bielskich. Wyjście ze Zdziaru, spiskiej wsi, którą zazwyczaj mija się w drodze do popularnych słowackich miejscowości. Szlak prowadzi stromo w górę przez Dolinę Reglaną. Pod przełęczą można spotkać, zwłaszcza jesienią, liczne kozice. Niewykluczone, że będzie ich więcej od napotkanych turystów. Trasa dla turystów o dobrej kondycji, nie ma możliwości wjechania wózkiem. Ze Zdziaru 7 km, 3,5 godziny, ponad 950 m przewyższenia.
Widział ją prawie każdy, kto był na Kasprowym Wierchu (są tacy, którzy nie postawili tam stopy?), ale byli w niej nieliczni. Jedno z najmniej uczęszczanych miejsc przez turystów. To jedna z największych tatrzańskich dolin. Od Podbańskiej szlak wiedzie wyasfaltowaną drogą (ok. 12 km), dostępną dla rowerzystów i turystów z wózkami. Dla nieco ambitniejszych turystów możliwość wyjścia na Kasprowy Wierch (z Podbańskiej nieco ponad 5 godzin). Uwaga, na szczycie Kasprowego tłumy. Na zdjęciu Kasprowy Wierch widać po prawej stronie.
Tym, którzy pragną się zagłębić w dzikie Tatry, polecam przejście do przez przełęcz Zawory do Doliny Koprowej i powrót do Podbańskiej. To długa (ponad 30 km), całodniowa wycieczka dla dobrze przygotowanych turystów. Daje jednak ogromną satysfakcję i niesamowite widoki. Z Zaworów można zerknąć do Doliny Pięciu Stawów i spojrzeć na licznych turystów na Zawracie (na zdjęciu). Są niemalże na wyciągnięcie ręki. W sierpniu 2016 roku do Doliny Cichej trafiłem w dniu liczenia turystów. Byłem jednym z 66. Dla porównania: kolejka do Skalnego Stawu wywiozła tego dnia ponad 3100 turystów (kolejnych prawie 300 wyszło na piechotę), a na Rysy wspięło się 815 osób (w tym 378 z Morskiego Oka).
Sam Koprowy szczyt jest dość popularnym celem wycieczek. Jednak zdecydowana większość turystów idzie najkrótszą drogą z Popradzkiego Stawu. Ja polecam dłuższe przejście dolinami Koprową i Hlińską (na zdjęciu). Dolina Koprowa jest dostępna dla rowerzystów i rodziców z wózkami, przez kilka kilometrów wiedzie asfalt. Wzdłuż Doliny Hlińskiej oglądamy jedną z najbardziej imponujących ścian skalnych w Tatrach - mur Hrubego. Przypomina wspomnianą wcześniej Dolinę Jaworową.
Ze Koprowego Szczytu roztacza się jedna z najpiękniejszych panoram Tatr. Doskonale widać zarówno Tatry Wysokie jak i Zachodnie.
Najwyższy szczyt Tatr Zachodnich. Niech nie zaniepokoją was weekendowe domki rozrzucone w lesie na początku szlaku. Nie przestraszcie się pracowników leśnych pracujących na wiatrołomach u wylotu doliny Bystrej. Dalej czeka was wędrówka w ciszy. Dopiero na szczycie można spotkać turystów, którzy wychodzą od polskiej strony (z Gaborowej Przełęczy). Wystarczy jednak zejść na Pyszniańską Przełęcz i dalej w dół Doliną Kamienistą, by znów poczuć się samotnie. Pętla (Podbańska - Bystra Dolina - Bystra - Kamienista Dolina - Podbańska) liczy ponad 20 km. Dla dobrze przygotowanych turystów.
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze