W niedawnym raporcie Najwyższa Izba Kontroli zaprezentowała wyniki kontroli przeprowadzonej w latach 2015-20. Pod lupę wzięła wtedy to, jak przepisy chronią tereny zielone w polskich miastach.
W skrócie: nie jest dobrze. Głównym problemem jest brak lub niedostateczna ilość miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego. To one wskazują, gdzie w przyszłości mogą powstać w gminie drogi, punkty usługowe, przychodnie, szkoły czy place zabaw, i ostatecznie zabezpieczają miejsca przeznaczone na zieleń. Problem w tym, że choć wg ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym z 2003 r. plany miejscowe powinna mieć każda gmina, ich tworzenie nie jest obowiązkowe. W efekcie rzadko pokrywają one 100 proc. powierzchni gminy (średnia krajowa to 31,4 proc.).
Wyborcza.pl to zawsze sprawdzone informacje, szczere wywiady, zaskakujące reportaże i porady ekspertów w sprawach, którymi żyjemy na co dzień. Do tego magazyny o książkach, historii i teksty z mediów europejskich.
Ogłoszenie Płatne
Ogłoszenie Płatne
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze
Tylko pamietaj, ze wiarygodnosc danych podawanych przez gminy jest zadna, bo kazdy liczy po swojemu. Trzeba wziac obiektywne badania. Pomijajac juz to, to z zielenia sprawa nie jest taka prosta, bo bardzo zalezy od granic adm i sa miasta, ktore maja wliczone potezne obszary lesne, a sa takie, ktore sa dociete do zabudowy tylko.
Park ciągle taki sam jeżeli nie liczyć wygrodzenia ogrodu doświadczeń i bajorek Kempfa.