W sobotni poranek przed bramą 16 Batalionu Powietrznodesantowego przytupywało z zimna 150 osób. Bardzo młodzi i całkiem już w latach, z Krakowa, Miechowa, Olkusza, Wieliczki, uczniowie, studenci, urzędnicy, inżynierowie, właściciele firm. Dużo kobiet, trochę chętnych, którzy chcieli zajrzeć za bramę i zastanowić się, czy nie warto złożyć wniosku o przyjęcie do służy wojskowej. - Pieniądz stały, pewny, nie dostałem się ostatnio, ale co mi szkodzi jeszcze raz spróbować - mówił pan Łukasz, 43 - latek spod Krakowa, spoglądając na plakat z żołnierzem i precyzyjną kwotą 4560 zł, które ponoć można dostać od pierwszego dnia dobrowolnej służby. Pan Łukasz przyjechał na wszelki wypadek z odpowiednimi dokumentami, choć w sobotę poboru nikt nie prowadził.
Sobotnie ćwiczenia były częścią ogólnopolskiej akcji "Trenuj z wojskiem w ferie", ale pokazują one szerszą prawidłowość - atak na Ukrainę sprawił, że polska armia zaczęła szukać nowych sił i postanowiła wyjść do społeczeństwa. Zamiast wielkich parad postawiła jednak na pikniki i szkolenia, wprowadziła również dobrowolną zasadniczą służbę wojskową.
Wojna jest daleko, ale o atmosferze w doborowej jednostce świadczy fakt, że większość instruktorów, ze względów bezpieczeństwa, miała zasłonięte twarze, zdjęte naszywki z nazwiskami i dystynkcje. Część żołnierzy nie zgadzała się również na robienie im zdjęć.
Najpierw pogadaliśmy o życiu krakowskich desantowców. Jak wybić się z drzwi lecącego z prędkością 300 km/h samolotu, jeśli wiszą na tobie spadochron, zasobnik i broń o łącznej wadze 40 kg? Co zrobić, by spadochroniarzom nie poplątały się linki, co może być zgubne w skutkach? Co to jest kalafior i czy może pojawić się na pieczarce? Czy po 150 oddanych skokach kręgosłup nie odmawia posłuszeństwa?
Nałożyłem więc spadochron typu A, do tego spadochron zapasowy i wypełniony sprzętem zasobnik, który zwisał mi z brzucha. Ledwo mogłem poruszać się po sali treningowej, a co mówić o wejściu do samolotu albo skoku? Podobno jednak na skok nigdy nie jest za późno.
Kolejny punkt to samoobrona, czy raczej wstęp do samoobrony. Machając rękami próbowałem sobie przypomnieć, jak wyglądało moje przysposobienie obronne. Prowadziła je stateczna pani, która z przejęciem opowiadała klasie o rodzajach maskach gazowych. Na opowiadaniach się skończyło. Jaka samoobrona? Jakie spadochrony? Były definicje, nuda i strach przed poborem.
Prowadzący zajęcia z ratownictwa medycznego nie życzył sobie zdjęć, więc zdjęć nie będzie. Ale była to chyba najważniejsza część kursu - strzelcem pewnie nie zostanę, ale dzięki niej mniej więcej wiem, jak używać defibrylatora, w jaki sposób ratować chorego na padaczkę i co zrobić, gdy na drodze zdarzy się karambol.
Strzelaliśmy z karabinka Grot i repliki karabinka Beryl. Pierwszy naładowaliśmy ślepakami, drugi - kulkami ASG. Dla tych, którzy trzymali broń w ręku pierwszy raz, był to niewątpliwie emocjonujący moment. Nie ma się co oszukiwać - takie ćwiczenia są wstępem do powszechniejszych ćwiczeń wojskowych, tak, by zwykły obywatel, nawet jeśli nie zostanie snajperem, miał chociażby podstawowe pojęcie o posługiwaniu się bronią. Na deser - ćwiczenia z moździerzem załadowanym granatem treningowym. Trafienie z dziesięciu metrów do leżącej na ziemi opony okazało się zadaniem przerastającym możliwości większości laików.
"Trenuj z wojskiem" to okazja, by przypomnieć sobie (bądź poznać) podstawy topografii terenowej. - Mimo że wojsko jest naszpikowane elektroniką, mapa nadal pozostaje obowiązkowym narzędziem pracy w terenie - tłumaczyli oficerowie. - Wystarczy zagłuszarka czy brak prądu i elektronika staje się nic nie warta.
Na koniec niby drobnostka, czyli jedna z podstawowych technik survivalowych. Dobrej jakości krzesiwo, obrębki z kory brzozowej i... po kilkunastu nieudanych próbach rozpalam ognisko. Pękam z dumy.
Osiem godzin treningu mija błyskawicznie. Ja, stary chłop, poszedłem do wojska, co prawda tylko na jeden dzień, co prawda strzelałem ślepakami i plastikowymi kulkami. Czy ta wiedza okaże mi się do czegokolwiek przydatna? Oby nie, choć żadnej możliwości wykluczyć dzisiaj nie można. Chyba z tym założeniem do krakowskiej 16-ki przyszła większość uczestników treningu. I dlatego uważam, że było warto poświęcić wolną sobotę.
A pan Łukasz gdzieś mi się na koniec zgubił. Nie wiem, czy wrócił do domu, czy jednak go powołali.
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze
Osobnicy wychowani na grach komputerowych nie za bardzo wiedzą ze życie się ma jedno i nie można tego zresetować .
Dlaczego lepsze - "trepping" to zabawa w wojnę dla chłopaczków .
"... Ludzie prości i zbrojni, więc smutni ...". Tyle człowiek, który wiedział, że broń służy do zabijania ludzi. Tu mamy nastrój festynu.
Przynajmniej coś z własnego doświadczenia, a nie tylko to co można znaleźć w necie albo co miasto podeśle.
To akcja, która ma zachęcić ludzi do przyłączania się do wojska. Nic w tym złego.
Normalna sprawa przy uczeniu sie czegokolwiek.