Pożar w krakowskim magistracie, forcie Św. Benedykta, przy Rynku [ZDJĘCIA ARCHIWALNE]

Narodowe Archiwum Cyfrowe

1 z 27

Magistrat płonie!

Pożar Pałacu Wielopolskich - krakowskiego magistratu. Widać tłum gapiów na chodniku i kordon wojska. Maj 1926. Fot. Narodowe Archiwum Cyfrowe, www.nac.gov.pl

Ilustrowany Kuryer Codzienny relacjonował ze szczegółami:

'Pożar Pałacu Wielopolskich w Krakowie

(...) Wczoraj nad ranem zbudziła mieszkańców Krakowa straszna wiadomość: Magistrat płonie!

Równocześnie na ulicach miasta dał się słyszeć sygnał trąbki strażackiej, która ze swym dzielnym komendantem Obidowiczem i wszystkimi plutonami stanęła o godz. 5'13 pod bramami pałacu Wielopolskich. W kilka chwil potem stanęli na miejscu wiceprezydenci miasta Sare, Role i Wielgus, sekretarz prez. Strasik, dyr. Krzyżanowski, st.r. budownictwa Kłeczek i Nowicki, r.m. Herget i naczelnik biura prez. Przeorski, oraz wielu innych urzędników magistratu. Dookoła gmachu magistratu aczkolwiek byłą to pora ranna, zaczęły ustawiać się tłumy mieszkańców miasta, których groza sytuacji zbudziła ze snu.

Celem zabezpieczenia mienia magistrackiego i bezpieczeństwa publicznego, przybył na miejsce komendant policji wojewódzkiej, inspektor Pilch, z komendantem na miasto Maruniakiem, oraz oddział policji. Zaalarmowano również szkołę podoficerów 1-go pułku saperów kolejowych, która wzięła udział w energicznej akcji ratunkowej. Kompanją żołnierzy dowodzili: dowódca pułku podpułk. Stroka, kpt. Frączkiewicz, kpt. Szkodo, por. Jabłoński, por. Zieliński, oraz chorążowie: Sztoch i Reiner.

Zarządzono zamknięcie kordonem ulic prowadzących do magistratu. Na miejscu zjawił się także komendant O.K. Nr 5 generał Kuliński, szef sztabu gen. A.O.K. pułk. Kalwiński, senator Adelman, wielu posłów i radnych miejskich.

Pogotowie ratunkowe od pierwszej chwili pełniło służbę na placu pod komendą dyżurnego lekarza dra Drozdowskiego.

Przybyłym na miejsce pożaru tłumom przedstawił się straszny widok. Kłęby dymu buchały ze starych framug okien drugiego piętra pałacu Wielopolskich od ulicy Grodzkiej, gdzie mieści się sala Rady miasta Krakowa wraz z jej salonami klubowemi. Kiedy straż pożarna przybyła na miejsce, nie było już nic do uratowania.' (cdn)

Narodowe Archiwum Cyfrowe

2 z 27

Jedno wielkie morze płomieni

Pożar Pałacu Wielopolskich - krakowskiego magistratu. Maj 1926. Fot. Narodowe Archiwum Cyfrowe, www.nac.gov.pl

Ilustrowany Kuryer Codzienny relacjonuje dalej:

(...) 'Sala Rady miasta przedstawiała jedno wielkie morze płomieni i siła pożaru była tak wielką, że kamienne okiennice wypadały formalnie z okien.

Całe wspaniałe wewnętrzne urządzenie sali spłonęło doszczętnie, oraz urządzenie pokoju przed salą zniknęło bez śladu. Pastwą płomieni padły również portrety byłych burmistrzów miasta, pendzla najlepszych ówczesnych malarzy, a mianowicie portrety: Dietla, Zyblikiewicza, Weigla, Szlachtowskiego, Friedleina, Lea.

Spłonął także portrety Kościuszki własność Muzeum Narodowego, który umieszczony był nad krzesłem prezydjalnem w miejscu, gdzie dawniej za czasów zaborczych wisiał portret cesarza Franciszka Józefa. Fotele radzieckie, fotele członków senatu magistrackiego, spłonęły również.

Obrona dzieł sztuki. Na wieść o pożarze przybył kustosz Muzeum Narodowego p.dr. Muczkowski i pod jego kierownictwem zdejmowano obrazy, wiszące w klatce schodowej, prowadzącej do sali Rady miasta oraz w korytarzu przed biurami wiceprezydentów. Na szczęście wszystkie te dzieła sztuki uratowano.

Rozmiary pożaru. Pożar objął strych nas salą Rady miejskiej, tak, że cały wiekowy wspaniały strop nad salą Rady runął wraz z płonącem belkowaniem.

Obraz zniszczenia przedstawia również pierwsze piętro, gdzie największemu uległ zniszczeniu pokój prezydenta miasta wraz z jego przyległymi salonami. Przeciekająca woda zalała biurko i szafy, oraz skórzane meble, które straż pożarna przeniosła do sąsiednich biur wiceprezydentów. Biura te dzięki okolicznościom - nie uległy zniszczeniu, prócz biura wiceprezydenta Wielgusa, gdzie przez sufit przecieka lekko woda. Nie uległy również zniszczeniu biura wydziału do spraw personalnych. mieszczące się tuż na drugiem piętrze obok sali posiedzeń. Sala Rady przedstawia obraz wielkiego zniszczenia.

Urzędnicy miejscy i członkowie prezydjum miasta, przygnębieni są nieszczęściem, jakie padło na miasto. Przypomnieć należy, że sala Rady miasta odnowiona została w r. 1912 przez zasłużonego prezydenta dra Juljusza Lea. Sala Rady miasta i biura prezydjalne miały imponujący widok i odwiedzane były i podziwiane przez obcych, przybywających do Krakowa. Bez przesady powiedzieć można, że byłą to jedna z najładniejszych sal w całej Polsce, a urządzenie jej było wytworne.

Poza stratami natury finansowej, są również straty moralne, i dużo czasu upłynie, nim w odnowionej sali będą się mogły odbywać obrady radzieckie, nim na ścianach nowej sali zawisną nowe portrety dawnych burmistrzów.'

Narodowe Archiwum Cyfrowe

3 z 27

Krótkie spięcie w stropie?

Pożar Pałacu Wielopolskich - krakowskiego magistratu. Maj 1926. Fot. Narodowe Archiwum Cyfrowe, www.nac.gov.pl

Ilustrowany Kuryer Codzienny relacjonuje dalej:

'Dotychczas nie ustalono co było przyczyną pożaru. Różne wieści obiegają, jak zwykle w takich wypadkach, po magistracie. Jedni na drugich starają się winę zrzucić. Przypuszczać należy, że energiczne śledztwo, które prezydjum miasta zarządzi, przyczyni się do wyświetlenia sprawy. Według wszelkiego prawdopodobieństwa, pożar mógł powstać od krótkiego spięcia przewodów elektrycznych, rozpiętych u stropu w sali posiedzeń Rady miasta, gdzie na pułapie mieściło się około sto lampek elektrycznych. Przyczyna pożaru może być też inna i ogień mógł być przez przypadek zapuszczony, zwłaszcza, że sala Rady miasta od dwóch tygodni była restaurowana i przygotowywana na pierwsze posiedzenie reaktywowanej Rady, na której miał być dokonany wybór prezydenta miasta.

Czyżby zawiązek pożaru powstał już onegdaj wieczór?

Wczoraj między godziną 7-mą a 8-mą wieczorem nastąpiło w śródmieściu i innych dzielnicach miasta pewne zaburzenie w sieci prądu elektrycznego. Zachodzi przypuszczenie, że defekt ten spowodował krótkie spięcie w stropie nad salą Rady miejskiej, a w następstwie - katastrofalny pożar. Jeżeli przypuszczenie powyższe miałoby się sprawdzić, to zawiązek pożaru powstał już onegdaj około godziny 8-ej wieczór.

Jaka szkoda?

Szkoda dotychczas nie jest jeszcze ustalona, dochodzi jednak do setek tysięcy. Cały budynek ubezpieczony był w Polskiej Dyrekcji Ubezpieczeń, której delegat, p. inżynier Wierzchowski, było obecny na miejscu.

Zabezpieczenie głównej Kasy miejskiej

Na wiadomość o pożarze wiceprez. Sare i Wielgus udali się natychmiast w skrzydło gdzie mieści się gł. kasa miejska, celem zabezpieczenia przed pożarem głównej kasy miejskiej, gdzie znajdują się papiery wartościowe oraz płynna gotówka.'

Narodowe Archiwum Cyfrowe

4 z 27

Dzielny listonosz

Pożar Pałacu Wielopolskich - krakowskiego magistratu. Maj 1926. Fot. Narodowe Archiwum Cyfrowe, www.nac.gov.pl

Ilustrowany Kuryer Codzienny relacjonuje dalej:

'Kto zaalarmował straż pożarną? Wedle wyjaśnień naczelnika straży Obidowicza, straż została zaalarmowana ze stacji telegrafu pożarnego o godz. 5. 12 rano. Telegrafista straży Antoni Serafin i Stanisław Socha zeznali, że listonosz nazwiskiem Łabędź, przechodząc ul. Franciszkańską w stronę poczty, zauważył kłęby dymu i odpadającą wyprawę z okien magistratu II piętra oraz płomienie, wydostające się z okien. Łabędź polecił nieznanemu przechodniowi zaalarmować straż, przyczem wskazał mu aparat alarmowy, umieszczony na gmachu magistratu, sam zaś pobiegł na pobliską strażnicę, zapukał do frontowego okna z alarmem, że magistrat się pali.

Wyjazd straży pożarnej. Równocześnie wyjechała straż w sile dwóch plutonów. W tym samym czasie alarmował straż o pożarze strażnik z wieży Mariackiej. Naczelnik straży wyjeżdżając z drugiem pogotowiem, widząc unoszące się kłęby dymu, zaalarmował resztę straży i filię w Podgórzu. Straż z dwoma drabinami mechanicznemi i wszelkimi stojącemi do dyspozycji pompami, oraz przyrządami, wyruszyła do pożaru, Jak naczelnik straży stwierdza w protokole urzędowym, alarm pierwszego i drugiego pogotowia trwał do czasu wyjazdu tych dwóch pogotowi około 20 sekund, przejazd zaś z koszar straży, odległych 400 metrów, trwał około jednej minuty.

Kiedy straż pożarna przybyła na miejsce, dym i płomienie wydobywały się na zewnątrz tak od strony frontowej, jak i od strony wewnętrznej budynku i z całej połaci dachu, objętej pożarem, z czego naczelnik straży wnioskował, że pożar powstał nad gabinetem i salonem prezydenta miasta. Stwierdziwszy, że ogniem objęte są ubikacje, przeznaczone na posiedzenia Rady miejskiej, zarządził następującą akcję ratowniczą (...)

... akcja ratownicza doprowadziła do tego, że o godz. 6 rano ogień został opanowany. Po zlokalizowaniu pożaru straż przystąpiła do całkowitego ugaszenia ognia, co nastąpiło w przeciągu dalszych dwóch godzin, poczem straż pożarna przy pomocy saperów przystąpiła do usuwania belek zwęglonych, rumowiska i gruzu, a to w celu odciążenia stropu na I piętrze i zbadania belek stropu.'

Narodowe Archiwum Cyfrowe

5 z 27

Co padło pastwą płomieni

Pożar Pałacu Wielopolskich - krakowskiego magistratu. Maj 1926. Fot. Narodowe Archiwum Cyfrowe, www.nac.gov.pl

Ilustrowany Kuryer Codzienny relacjonuje dalej:

'(...) W toku akcji ratowniczej doznało lekkich uszkodzeń cielesnych czterech strażaków oraz jeden ciężkiego poranienia. Są nimi: plutonowy Walczy, strażacy: Kwiatkowski i Macała oraz ogniomistrz Boblewski. Nadto ciężko ranny został starszy inspektor straży p. Flasza, którego przywaliła spadające zwęglowa belka, zaginając mu hełm. Mimo wypadku, dzielny strażak wytrwał do końca na swym posterunku, oraz strażacy Chrek, Piszczek, Krajewski i Sanoch.

Co padło pastwą płomieni?

Zabrana na miejscu komisja policyjno - budowlana z radcą magistratu Hergetem na czele stwierdziła, że ogniem zostały zniszczone: strop nad salą posiedzeń, modrzewiowy, kasetonowy o belkach i kasetonach od dołu widocznych. (Górą od strony strychu zabezpieczony nasypem z rumowiska i posadzką ceglaną). Dalej całe wiązanie dachowe łącznie z pokryciem cynkowem, następnie boazerja ścienna, posadzka dębowa, oraz wbudowane na stałe trybuny i ławy radzieckie, przyczem zniszczoną jest w zupełności instalacja elektryczna na stropie do lamp sufitowych w ilości przeszło 100 lamp żarowych oraz boczne oświetlenie ramiennikowe.

Również poważnie uszkodzoną została instalacja centralnego ogrzewania.

Strop nad vojer belkowy z podsiebitką wyprawianą, górą zabezpieczony nasypem z rumowiska i posadzką ceglaną, uległ także silnemu zniszczeniu od strony wewnętrznej. Więźba dachowa na tą ubikacją została doszczętnie spalona i spadła. (...) dalej objęte zostały ogniem: fasada frontowa, jakoteż i podwórzowe części, a mianowicie kamienne otoczenie okien, które zostały przez ogień strawione, oraz profile, które zostały poodbijane przy akcji ratowniczej. To samo dotyczy portali kamiennych tak od strony placu, jak i od strony podwórza we wszystkich piętrach.

Stropy nie objęte wprawdzie wprost pożarem lub też tylko częściowo ogniem uszkodzone, ucierpiały znacznie przez zalanie wodą, które to zalanie przeniosło się także na posadzki I piętra, a nawet i niżej, przyczem ucierpiało bardzo wyposażenie wewnętrzne budynku oraz urządzenie meblowe. Zupełny obraz zniszczenia przedstawia sufit nad poczekalnią, gdzie widnieją w suficie dwie duże dziury.

(...) Jak z powyższego opisu wynika, ogień powstał prawdopodobnie wewnątrz sali posiedzeń Rady, na co wskazuje silne zwęglenie i okopcenie pozostałych częsci spalonych belek stropu kasetonowego, który runął i w zupełności się spalił. (...)

Opodal sali posiedzeń Rady miasta, znajduje się archiwum aktów budownictwa miejskiego, którego zbiory nie zostały uszkodzone. Zawdzięczać to należy odwadze byłego strażaka Rakoczego, a obecnie woźnego targowego, który pierwszy wszedł do magistratu z chwilą przybycia straży i w towarzystwie trzech strażaków wyłamał drzwi, prowadzące do archiwum. Wobec tego w aktach planów budownictwa nie zaszły żadne szkody.'

(Stw)

Narodowe Archiwum Cyfrowe

6 z 27

Wybiegł w samej tylko koszuli...

Pożar Pałacu Wielopolskich - krakowskiego magistratu. Maj 1926. Fot. Narodowe Archiwum Cyfrowe, www.nac.gov.pl

Ilustrowany Kuryer Codzienny dodaje kolejne szczegóły:

"Jeden z pierwszych spostrzegł pożar mieszkający w gmachu magistratu jeden z portjerów, Maciej Sabuda, którego około godziny 4.30 rano obudził jakby brzęk tłuczonych szyb. Przypuszczając, że to ktoś przez zapomnienie zostawił otwarte okno, i że wiatr, szarpnąwszy niem, spowodował wybicie szyb i upadek szkła, p. Sabuda wyjrzał najpierw przez okno swego mieszkania, wychodzące na podwórze magistrackie, (mieszka on w oficynie, położonej naprzeciw głównego gmachu, mieszczącego biura prezydjum i salę posiedzeń) i wtedy zobaczył, że w oknach II piętra głównego gmachu migają jakby płomienie.

Przerażony wybiegł w samej tylko koszuli na podwórze i podbiegł natychmiast do głównej bramy, chcą zaalarmować straż pożarną albo z portjerówki, albo też wyjść na ulicę. Nie mając jednak klucza od tej bramy, musiał zawrócić, pobiegł do domu i tam, włożywszy pantalony, wybiegł powtórnie i wyszedł na ulicę drugiem wejściem, bramą, wychodzącą koło kościoła Franciszkanów. Tam już jednak spostrzegł kilku ludzi, biegających wokoło z przerażeniem, a jednocześnie dowiedział się, że zawiadomiono już o pożarze straż ogniową (p. Sabuda zdążył już poprzednio zaalarmować przełożonego służby magistrackiej)."

Na koniec Ilustrowany Kuryer Codzienny podsumowuje:

'Groźne 'memento'. Kilka uwag z powodu pożaru Magistratu.

Przerażająca wieść, jaka zaraz na "dzień dobry" powitała mieszkańców Krakowa dnia 26 maja, wzbudziła nie tylko szczery żal, ale również szereg refleksyj. (...) Do wielkiego ognia, jak np. ostatnio pożar magistratu wysyła się trzy pogotowia, czwarte, które ostatniej nocy miało dyżur - jest poza służbą. Czyli Kraków był w chwili pożaru prawie pozbawiony obrony przeciwogniowej. A któż zaręczy, że gdy się w jednem miejscu pali, to w drugiem nie może również pożar wybuchnąć?

(...) Streszczając te pytania i zwracając uwagę na stosunki czynimy to w przekonaniu, że odniosą one pożądany skutek. Ludność miasta ma bowiem zaufanie do sprężystego gospodarza Krakowa - prez. W. Ostrowskiego.' (kr)

Narodowe Archiwum Cyfrowe

7 z 27

Fort św. Benedykta płonie

Pożar dachu fortu św. Benedykta w Krakowie. Kwiecień 1933. Fot. Narodowe Archiwum Cyfrowe, www.nac.gov.pl

Ilustrowany Kuryer Codzienny relacjonował:

'Pożar starego fortu wojskowego w Krakowie

We środę o godz. 13.41 zauważył strażnik z wieży Marjackiej kłęby dymu, wydobywające się z samotnie stojącego bastjonu fortyfikacyjnego w Podgórzu na Krzemionkach. Natychmiast powiadomił o swem spostrzeżeniu miejską straż pożarną, oraz jej filję w Podgórzu. Równocześnie niemal zaalarmowano straż o pożarze z djonu samochodów pancernych, stojącego na Bonarce.

Za chwilę na ul. Starowiślnej zabrzmiały przeciągłe dźwięki trąbek aut strażackich. Na miejsce pożaru wyruszyły dwa plutony straży z beczkowozem. Po przybyciu na miejsce okazało się, że pali się strych starego bastjonu, przeznaczonego obecnie na mieszkania, a przedstawiającego dziś niemal ruinę.

Pożar powstał od iskry, która wydobyła się z jednego z licznych na tym strychu kominów i padła na suche, spruchniałe wiązanie, lub też na starą papę, tworząca pokrycie dachu. Położony na znacznem wzniesieniu bastjon, narażony był na silne podmuchy panującego w tym czasie wiatru, co spowodowało stałe podsycanie ognia.'

Narodowe Archiwum Cyfrowe

8 z 27

Pod dowództwem ogniomistrza Serafina

Pożar dachu fortu św. Benedykta w Krakowie. Kwiecień 1933. Fot. Narodowe Archiwum Cyfrowe, www.nac.gov.pl

Ilustrowany Kuryer Codzienny relacjonował dalej:

'W kilka minut po przybyciu na miejsce pożaru, straż ogień zaczęła opanowywać. Rozwinięto około 400 m. węży ciągnących wodę z hydrantów na ul. Zamojskiego. Na miejsce pożaru przybył naczelnik straży inż. Rakisz i przypatrywał się, jak ludzie jego pod dowództwem ogniomistrza Serafina walczyli z groźnym żywiołem.

Na miejsce pożaru przybył również gen. Mond oraz komendant P.P. na miasto Kraków nadkom. Reszczyński. Walka z pożarem trwała niecałą godzinę, gdyż już o godz. 14.10 ogień został zlokalizowany i część straży powróciła do koszar, natomiast reszta dogaszała pozostałe ogniska. Pastwą pożaru padło pół okrągłego dachu - szkoda na razie nieustalona.

Całą akcję ratunkową obserwował duży tłum ciekawych.'

Narodowe Archiwum Cyfrowe

9 z 27

Straż i gapie pod płonącym fortem

Pożar dachu fortu św. Benedykta w Krakowie - wozy strażackie i przypatrujący się gapie. Kwiecień 1933. Fot. Narodowe Archiwum Cyfrowe, www.nac.gov.pl

Narodowe Archiwum Cyfrowe

10 z 27

Dogaszanie fortu

Pożar dachu fortu św. Benedykta w Krakowie - gapie. Kwiecień 1933. Fot. Narodowe Archiwum Cyfrowe, www.nac.gov.pl

Narodowe Archiwum Cyfrowe

11 z 27

Pożar w fabryce skór i pasów

Pożar w fabryce skór i pasów firmy Sinaiberger Maks i Synowie. Kraków, grudzień 1933. Fot. Narodowe Archiwum Cyfrowe, www.nac.gov.pl

Ilustrowany Kuryer Codzienny donosił:

'Groźny pożar w fabryce skór w Podgórzu

W dniu wczorajszym wieczorem koło godziny 18.10 wybuchł w Podgórzu w fabryce skór i pasów firmy Sinaiberger Maks i Synowie na ul. Przemysłowej 2, groźny pożar.

Ogień powstał na II. piętrze gmachu w suszarni, prawdopodobnie od krótkiego spięcia w przewodzie elektrycznego wentylatora.

Płomienie w mgnieniu oka objęły całą suszarnię i poddasze. Języki ich wraz ze słupami krwawo oświetlonego ogniem dymu buchały wysoko w niebo, gdzie w niedługi czas ukazała się łuna.

Natychmiast na miejsce ogromnego pożaru wyruszyły treny miejskiej straży pożarnej praz filji jej z Podgórza. Strażacy przybyli w sile 3-ch plutonów, co razem wyniosło 6 wozów, 2 mechaniczne drabiny, 4 beczkowozy strażackie, nie licząc w tem beczkowozów Miejskiego Zakładu Czyszczenia Miasta.

Strażacy po przybyciu na miejsce, jak zwykle sprawnie zabrali się do akcji ratowniczej pod dowództwem naczelnika straży inż. Rakisza. Miejsce pożaru oświetlono reflektorami strażackiemi, a wkrótce wspięły się do góry mechaniczne drabiny, a szczyty ich chwilami tonęły w kłębach dymu.

Akcja straży pożarnej była niezwykle utrudniona ze względu na przejmujące zimno, jak też i ze względu na to, iż trzeba ją było przeprowadzać niezwykle szybko, gdyż lada chwila pożar przerzucić się mógł na sąsiednie bydynki, a przedewszystkiem na magazyny 'Polminu''. (cdn)

Narodowe Archiwum Cyfrowe

12 z 27

Walka z trzech frontów

Pożar w fabryce skór i pasów firmy Sinaiberger Maks i Synowie. Kraków, grudzień 1933. Fot. Narodowe Archiwum Cyfrowe, www.nac.gov.pl

Ilustrowany Kuryer Codzienny relacjonował dalej:

'W chwili, gdy straż przyjechała na miejsce, cały dach stał w płomieniach. Strażacy z suszarni wynieśli trzech zaczadzonych funkcjonariuszy firmy, którym na miejscu udzielono pierwszej pomocy.

Walkę z pożarem podjęto z trzech frontów. Od strony Wisły ustawiły sie dwie drabiny, trzecią ustawiono od ul. Przemysłowej, a resztę akcji skoncentrowano po stronie kotłowni, starając się nie dopuścić do niej groźnego żywiołu.

Walka z pożarem trwała do godziny 8 wieczorem, przyczem rozwinięto przeszło 800 m linij wężowych. Dzięki energicznej akcji skończyło się tylko na spaleniu poddasza, tak, że pracowni i magazyny na II. piętrze w znacznej swej części ocalały.

Na miejsce pożaru przybył p. prez. Kaplicki, wiceprezydent Landau, wojewódzki komendant P.P. insp. Walczak, starosta grodzki Pałosz, naczelnik wydziału śledczego nadkom. Polak. W chwilę później przyjechał również prokurator krakowskiego okręgu dr. Boryczko'. (cdn)

Narodowe Archiwum Cyfrowe

13 z 27

Podziwiali wspaniałe efekty

Pożar w fabryce skór i pasów firmy Sinaiberger Maks i Synowie. Kraków, grudzień 1933. Fot. Narodowe Archiwum Cyfrowe, www.nac.gov.pl

Ilustrowany Kuryer Codzienny relacjonował dalej:

"Akcji straży pożarnej przypatrywały się tłumy publiczności, które cierpliwie przez parę godzin stały na mrozie na wiślanym bulwarze, obserwując wspaniałe efekty, jakie tworzyły strumienie wody z sikawek przebijające się przez dymy i wyrywające cegły z podmurowania dachowego.

W chwili, w której oddajemy numer na maszyny na miejscu pożaru jest jeszcze kilku strażaków pilnujących, by z wygasających zgliszczy nie wystrzeliły niespodzianie płomienie.

Jak się dowiadujemy, szkoda była ubezpieczona na wysoką kwotę, i to aż w czterech towarzystwach asekuracyjnych.

W dniu dzisiejszym od rana w dalszym ciągu będą się toczyć rozpoczęte dochodzenia, celem ustalenia przyczyn pożaru. O godz. 8-mej rano na zabezpieczone przez policję pogorzelisko przybędzie prok. dr. Boryczko'".

Narodowe Archiwum Cyfrowe

14 z 27

Spalony dach

Pożar w fabryce skór i pasów firmy Sinaiberger Maks i Synowie - budynek po ugaszeniu. Kraków, grudzień 1933. Fot. Narodowe Archiwum Cyfrowe, www.nac.gov.pl

Narodowe Archiwum Cyfrowe

15 z 27

Skutki pożaru

Pożar w fabryce skór i pasów firmy Sinaiberger Maks i Synowie - budynek po ugaszeniu. Kraków, grudzień 1933. Fot. Narodowe Archiwum Cyfrowe, www.nac.gov.pl