Dziesięć najważniejszych miejsc pielgrzymkowych Małopolski

Światowe centrum miłosierdzia - jednego z najbardziej popularnych kultów katolickich na świecie. Orędzie Bożego Miłosierdzia ogłosiła światu św. siostra Faustyna. Mistyczka miała wizje, wedle których powstał obraz Jezusa Miłosiernego (z serca Chrystusa wychodzą promienie). Wielkim orędownikiem tego kultu był Jan Paweł II, który kanonizował Faustyną, a podczas ostatniej pielgrzymki do Polski zawierzył świat Bożemu Miłosierdziu.
Badania, jakie przeprowadził w łagiewnickim sanktuarium, Zakład Geografii Religii UJ, pokazały, że to jedno z najbardziej rozwojowych miejsc pielgrzymkowych. Sanktuarium odwiedzają pielgrzymi z m.in. Filipin, Meksyku, Stanów Zjednoczonych, Japonii, Kanady, Francji, Hiszpanii, Słowacji.

Powstaje na tzw. Białych Morzach, czyli pozostałościach po przedwojennej fabryce sody, w której pracował Karol Wojtyła. Inicjatorem budowy Centrum jest kard. Stanisław Dziwisz, były sekretarz Jana Pawła II. Do tej pory powstał tzw. kościół relikwii i budynek wolontariatu (prowadzone są w nim szkolenia). W dolnym kościele znajdują się relikwie bł. Jana Pawła II - fiolka z krwią, którą pobrano od umierającego papieża przed planowaną transfuzją. Kwestia papieskich relikwii podzieliła Polaków. Przyczynił się do tego także kard. Dziwisz, który najpierw ogłosił, że nie będzie żadnych relikwii pierwszego stopnia (związanych z ciałem), a potem zmienił zdanie. Dziś relikwie krwi Jana Pawła II rozdawane są w relikwiarzach i znajdują się już w co najmniej kilkudziesięciu kościołach. Ostatnio krakowski metropolita zawiózł relikwie na Florydę.

Najsłynniejsze okno w Krakowie. Przy okazji każdej papieskiej rocznicy na placu przed krakowską kurią pojawiają się kwiaty i znicze. To z tego okna Jan Paweł II rozmawiał ze zgromadzonymi przed pałacem biskupów ludźmi. Te spotkania przeszły do historii. Papieża improwizowane rozmowy cieszyły. Żartował, śpiewał, wysyłał ludzi do domów, żeby się mógł wyspać przed kolejnym wyczerpującym dniem pielgrzymki.
Dziś w tym oknie znajduje się zdjęcie papieża. Makieta ma tył - oglądając okno od wewnątrz kurialnej sali, zobaczymy plecy Jana Pawła II.

Cystersi pojawili się w Mogile w 1222 r. Sprowadził ich biskup Iwo Odrowąż. W miejscu, w którym się osiedlili, powstał kościół pod wezwaniem Matki Bożej Wniebowziętej i św. Wacława męczennika oraz klasztor, który przetrwał do czasów dzisiejszych. Bazylika mniejsza (ten tytuł świątynia cysterska nosi od 1970) słynie z pięknych fresków Stanisława Samostrzelnika i cudownego krzyża. Podczas ostatniej konserwacji zrekonstruowano też tarczę najstarszego w Polsce zegara mechanicznego pochodzącego z XIII w.

Jedno z najpiękniejszych małopolskich sanktuariów i kolebka polskiego katolicyzmu. W ciągu ostatnich kilku lat (za rządów opata Bernarda Sawickiego) opactwo stało się centrum religijno-kulturalnym. Zakonnicy (m.in. za pieniądze UE i Społecznego Komitetu Odnowy Zabytków Krakowa) uratowali tzw. wielką ruinę (dawna klasztorna biblioteka) i stworzyli w niej desingerski Dom Gości. Założyli też Benedyktyński Instytut Kultury, który organizuje warsztaty, rekolekcje, koncerty. Na dziedzińcu, o co niektórzy mają do zakonników żal, działa sklepik z produktami benedyktyńskimi i kawiarnia.

Fundatorem eremu na Bielanach krakowskich (zwanym Eremem Srebrnej Góry) był Mikołaj Wolski, marszałek nadworny koronny, który oddawał na rzecz kamedułów wsie Mników i Mnikówek. Srebrną Górę i wieś Bielany zakonnikom zapisał Sebastian Lubomirski, kasztelan wojnicki w 1604 roku. Do poświęcenia kościoła doszło dwanaście lat po śmierci fundatora. W ołtarzu głównym znajduje się obraz Wniebowzięcia NMP autorstwa Michała Stachowicza. Wokół kościoła znajduje się jedenaście kaplic.
W podziemiach znajdują się krypty, w których chowani są mnisi. Liczba nisz jest ograniczona, dlatego wprowadzono obyczaj, by po stu latach opróżniać je, a doczesne szczątki zakonników składać do wspólnego grobu pod kapitularzem. To podczas tej ceremonii zdarzało się, że mnisi, zwłaszcza starsi, zabierali do swoich cel czaszki współbraci jako swoiste memento.
Kobiety mogą zwiedzać erem tylko w 12 dni w roku.

To sanktuarium był jednym z ulubionych miejsc modlitwy Karola Wojtyły. Tamtejsze dróżki pokazał mu jego ojciec. Papież prosił, by w tym miejscu modlić się za niego po śmierci. Założenie klasztoru i sąsiadujących z nim dróżek męki Chrystusa oraz dróżek Marki Boskiej ma odwzorowywać szlaki z Ziemi Świętej. Tamtejszy obraz uznawany jest przez katolików za cudowny.

Miejsce urodzenia Karola Wojtyły. Co roku Wadowice odwiedzają tłumy pielgrzymów. Zwiedzają bazylikę, w której chrzczony był papież (chrzcielnica się zachowała) i tamtejsze muzeum. Kamienica, w której wynajmowali mieszkanie Wojtyłowie, przechodzi remont. Nową aranżację i ekspozycję zaprojektowali Barbara i Jarosław Kłaputowie, twórcy doceniani m.in. za koncepcję Muzeum Powstania Warszawskiego.
Wadowice nie mają szczęścia do papieskich pomników. Miasto ma ich trzy: w bazylice, przed bazyliką i przed kościołem świętych Piotra i Pawła.

Sanktuarium, w którym można zobaczyć Gaździnę Podhala - słynną figurę Matki Boskiej z dzieciątkiem. Ludźmierz to najstarsza katolicka parafia na Podhalu. Pierwotny kościół rozebrano w latach 1869-77, a na jego miejscu powstała neogotycka świątynia. Do niej przeniesiono rokokowy ołtarz z figurą Matki Boskiej Ludźmierskiej. Gaździna Podhala liczy prawdopodobnie około 600 lat. Drewniana figura ma 126 cm. W 1963 r. koronował ją kard. Stefan Wyszyński. To wtedy doszło do proroczego incydentu - podczas podnoszenia rzeźby do góry, z figury odpadło berło. Złapał je Karol Wojtyła, co dziś biografowie Jana Pawła II tłumaczą jako zapowiedź papieskich rządów.

Zakonnicy opiekujący się grobem pańskim w Jerozolimie pojawili się w Miechowie w 1163 r. Pierwszym miechowskim kanonikiem był Marcin zw. Galus (z pochodzenia Francuz), który wraz z kilkoma braćmi po uzyskaniu zgody krakowskiego biskupa Mateusza przystąpił do budowy pierwszego kościoła i klasztoru, poświęconego w 1186 roku przez biskupa krakowskiego Gedkę. Po opanowaniu Jerozolimy przez innowierców Miechów stał się celem pielgrzymek całej ówczesnej Europy, a Grób Chrystusowy w Miechowie otrzymał wszystkie przywileje odpustowe. Bardzo ważnym aktem dla wzrostu powagi Bożogrobców miechowskich było ustanowienie proboszcza Marcina Czcika pełnomocnikiem, rządcą i wikariuszem generalnym patriarchy jerozolimskiego na całą Polskę i na sąsiednie kraje, w których Bożogrobcy mieli swoje placówki. Ostatnim Bożogrobcą był Baltazar Chwalbiński, który zrezygnował z urzędu proboszcza w 1852 roku. Od tego czasu kościół miechowski przeszedł pod opiekę księży diecezjalnych.