Serialowe przepisy na życie

Musicie mieć: 1,5 l wody; 8 serków topionych typu ementaler (po 100 g); białą część 1 pora; suszone zioła; 2-3 ząbki czosnku; pół gałki muszkatołowej; sól lub vegetę; liście laurowe; ziele angielskie; pieprz; oliwę; natkę pietruszki; kilka kromek chleba na grzanki.

W garnku zagotować wodę z przyprawami (liście laurowe, pieprz i ziele angielskie). W dużej misce rozdrobnić serki widelcem. Wlać wodę - powoli, bo jest gorąca - i ciągle mieszać. Ma powstać masa dobrze roztarta, którą należy przelać do garnka i postawić na małym ogniu. Wycisnąć do zupy czosnek i zetrzeć na tarce gałkę muszkatołową.

Chleb wrzucić na patelnię (pokrojony w grubą kostkę), na której rozgrzaliśmy oliwę. Zrumienić go, mieszając, i posypać ziołami. Wyłożyć na papierowy ręcznik, żeby odsączyć nadmiar tłuszczu. Aby grzanki dłużej zachowały chrupkość, jeszcze ciepłe posolić.

Do zupy wrzucić pokrojony w cieniutkie plasterki por i jeszcze chwilę gotować. Zupę podawać z grzankami i świeżą natką pietruszki. Sycące!

Musicie mieć: 1 kg żeberek; 1 papryczkę chilli, drobno pokrojoną; 2-3 ząbki czosnku; sól; majeranek; 1 łyżkę miodu.

W garnuszku wymieszać miód, czosnek, chilli, sól. Zalać mięso miodową masą na noc lub przynajmniej na kilka godzin. Po tym czasie osuszone mięso podzielić na części, posypać solą i majerankiem i piec w piekarniku rozgrzanym do 180 stopni C, co jakiś czas polewając je niewielką ilością wody. Kiedy żeberka staną się złociste, wyciągnąć je z piekarnika. Polać miodową masą - można do niej dodać płyn, który został z pieczenia mięsa.

Jeśli mamy ochotę na imbirowy posmak, możemy dodać imbiru. Jeśli lubicie słodką nutę w mięsie, dodajcie więcej miodu. Taką mieszaniną należy polać żeberka, pędzelkiem rozprowadzić ją po mięsie i ponownie włożyć do piekarnika. Piec, aż żeberka staną się jasnobrązowe.

Tym się różnią od tych naszych, że są bardzo puszyste i grubsze. Doskonałe z owocami sezonowymi!

Musicie mieć: 3 jajka; 0,5 szklanki mąki pszennej; 1 łyżeczkę proszku do pieczenia; trochę więcej niż pół szklanki mleka; szczyptę soli; jogurt naturalny.

Oddzielić żółtka od białek. Do żółtek dodać mąkę, proszek do pieczenia i mleko, po czym zmiksować składniki na gładkie ciasto. Gotowe? Możecie się zająć białkami. Trzeba je ubić ze szczyptą soli i delikatnie wymieszać z ciastem. Rozgrzać patelnię teflonową i wlewać porcje ciasta wielkości naszych placków z jabłkami. Kiedy brzegi ciasta będą złote, można nałożyć na nie, co tylko się chce ? na przykład maliny albo jagody. Mogą to być kawałki jabłka, gruszki czy ananasa. Potem należy przewrócić placek na drugi bok i też go zrumienić. Placek na talerz, jogurt naturalny jako dodatek, i już! Pyszne!

Musicie mieć: 2 tabliczki białej czekolady; 1 małe opakowanie śmietany 30 proc.; konfitury wiśniowe domowej roboty albo słoik dżemu niskosłodzonego wiśniowego.

Czekoladę stopić w gorącej kąpieli wodnej. Odstawić do przestygnięcia. Ubić śmietanę na puch. Tylko śmietanę, bez żadnego cukru! Przygotować kokilki, na dno każdej nałożyć po 2 łyżeczki wiśni z konfitur. Delikatnie wymieszać rozpuszczoną czekoladę z bitą śmietaną i ułożyć po łyżce na wiśniach. Wierzch możemy posypać kakao, udekorować listkami mięty i jeszcze jedną łyżeczką czerwonych owoców.

Bez mąki, a więc nie utuczy ani pociechy, ani was. Polecane szczególnie osobom, które lubią wilgotne ciasta. Spróbujcie.

Musicie mieć: 2 pomarańcze, gotowane w całości przez dwie godziny; 6 jajek; 250 g cukru pudru; 1 łyżeczkę olejku pomarańczowego; 300 g zmielonych migdałów; 1 łyżeczkę proszku do pieczenia

Piekarnik rozgrzać do 160?180 stopni C. Zmiksować ostudzone, ugotowane pomarańcze. Ubić 6 żółtek z cukrem pudrem i olejkiem pomarańczowym. Połączyć z owocami, dodać migdały i łyżeczkę proszku do pieczenia. Ubić na sztywną pianę białka jajek i dodać do masy. Piec przez godzinę. Można udekorować konfiturami, świeżymi owocami i listkami mięty albo na wierzchu rozsmarować pyszny krem własnej roboty i własnego pomysłu.

Panna cotta: 600 ml śmietany kremówki 36 proc.; 80 g cukru; 1 laska wanilii; 3 płatki żelatyny; olej do wysmarowania filiżanek

Mus: 250 g truskawek (świeżych lub mrożonych); sok z połowy cytryny; 50 g cukru; łyżeczkę cukru waniliowego

Jeżeli się odchudzacie, radziłbym trzymać się z daleka od tego przepisu! Chociaż z drugiej strony... Przecież nie jecie tego codziennie. Dlaczego rezygnować z tak wspaniałych doznań? Przecież żadna dieta nie jest tego warta! Ta faktura, kolor tego deseru... Nie jesteście godni takich delicji? Nieprawda! Na pewno jesteście.

Płatki żelatyny zalać zimną wodą i poczekać, aż zmiękną. Do garnka wlać śmietanę, dodać cukier waniliowy, ziarnka wanilii (laskę waniliową przeciąć wzdłuż na pół, wydobyć z wnętrza ziarnka wanilii) i skórkę laski wanilii, gotować na małym ogniu, ciągle mieszając. Po zagotowaniu zdjąć z ognia, wyjąć skórkę laski wanilii, następnie dodać żelatynę i mieszać aż do rozpuszczenia. Do małych szklanek lub filiżanek, uprzednio nasmarowanych olejem, wlać ugotowaną śmietanę i odstawić do lodówki. Zmiksować truskawki, dodać sok z cytryny i cukier, odstawić do lodówki. Na talerzach ułożyć pannę cottę ze szklaneczek i dookoła niej zrobić wianuszek z musu truskawkowego.

Musicie mieć: 1 kg mąki pełnoziarnistej; 1 łyżeczkę soli; garść pestek słonecznika, czarnuszki albo ziół prowansalskich; 100 g drożdży; około 1 l ciepłej wody; cukier; 2 garści otrąb owsianych; masło lub inny tłuszcz do wysmarowania formy

Przygotować dwie podłużne, wysokie foremki. Wysmarować je masłem albo innym tłuszczem i wysypać otrębami. Pokruszyć drożdże do miseczki, posypać odrobiną cukru i zalać ciepłą wodą, rozmieszać i zostawić, żeby zaczyn urósł. Następnie wlać go do przesianej mąki, dosypać zioła, ziarna i otręby, zanurzyć dłoń i... oddać się odpoczynkowi. Wyrobić ciasto. Dolewać ciągle ciepłej wody, żeby po ściśnięciu tworzyło zwartą masę, ale wciąż pozostawało lekko lejące. Napowietrzyć ciasto, długo je ugniatając. Kiedy osiągnie wymaganą konsystencję, nakryć je ściereczką i zostawić. Ono, podobnie jak wy, wymaga spokoju. Nie chce głośnych rozmów, trzaskania drzwiami i przeciągów. (Jeden z moich kucharzy, niejaki Długi, na kacu nabawił się zapalenia płuc). W międzyczasie nastawić piekarnik na taką temperaturę, jaką mu fabryka dała. Kiedy ciasto urośnie, łagodnie przelać je do foremek. Niech tam jeszcze rośnie, przykryte ściereczką, przez 15 minut. Potem włożyć je do piekarnika, ustawiając temperaturę na 200 stopni C. Piec chleb, aż skórka na wierzchu nabierze złotej barwy (około 1,5 godziny). Wyjąć z foremek i zostawić do przestygnięcia na kratce.

Smakuje cudownie, gdy jest jeszcze ciepły, z samym masłem, i pozwala zapomnieć, jaką wielką krzywdę Jej zrobiliście.

Musicie mieć: śledzie solone lub gotowe matiasy w oleju (2 opakowania lub 5?6 śledzi); mleko; 4 cebule (dwie mogą być czerwone); olej rzepakowy; rodzynki; goździki; zioła prowansalskie; curry.

Śledzie wypatroszyć, obrać ze skóry i usunąć pęsetą jak najwięcej ości. (W przypadku korzystania ze śledzi matiasów należy odlać olej znajdujący się w opakowaniu i pokroić śledzie w dzwonka). Tak przygotowane śledzie wypłukać i moczyć w wodzie przez mniej więcej godzinę, 2 razy zmieniając wodę. Następnie moczyć ryby przez 20 minut w mleku. Osuszyć ręcznikiem papierowym, pokroić w dzwonka. Naszykować słoik i ułożyć na dnie warstwę śledzi, po czym przykryć warstwą pokrojonej w talarki cebuli czerwonej i posypać rodzynkami, dodając 2?3 goździki. Układać naprzemiennie warstwę śledzi i warstwę cebuli z przyprawami. Na końcu zalać wszystko olejem rzepakowym. Taki jest do śledzi najlepszy. W drugim słoiku ułożyć warstwę śledzi, warstwę białej cebuli (jeśli przeszkadza wam jej wyrazisty smak, należy ją sparzyć na durszlaku wrzątkiem) i każdą warstwę posypać mielonym curry i szczyptą ziół prowansalskich.

Jeśli nie tolerujecie oleju rzepakowego albo jeśli nie potraficie się obejść bez oliwy z oliwek, proszę bardzo, możecie jej użyć. Zalać wszystko olejem lub oliwą, zakręcić słoiki i wstawić do lodówki. Smaki muszą się przegryźć, przyprawy wydobyć swoje bogactwa. Dlatego śledzie będą najlepsze następnego dnia.

Przyrządzam w ten sam sposób śledzie z miodem i cynamonem oraz z papryczką chilli i bazylią.